خوردن پیاز خام موجب تقویت چشم می شود

پیازها باید در خاکهای شکننده که حاوی مقادیر زیادی مواد آلی هستند و سرعت نفوذ آب خوب و ظرفیت نگهداری رطوبت خوبی دارند، رشد کنند.

خاک نباید متراکم شود و PH باید 5.8 تا 6.6 باشد. معمولاً برای تولید پیاز خام از خاکهای لومی شنی و گلی استفاده می شود. برای تولید پیاز شیرین اسپانیایی، خاک هایی با سطح گوگرد کم (زیر 40 پی پی ام) توصیه می شود.

انتخاب تنوع پیاز پیاز عمدتاً توسط دوره نوری یا طول روز ایجاد می شود. هر دو نوع پیاز طولانی و متوسط روز برای شمال شرقی ایالات متحده توصیه می شود.

پیازها همچنین بر اساس رنگ پوست (قرمز، سفید، قهوه ای یا زرد)، طعم (شیرین یا تند) و شکل پیاز (گرد، صاف یا کره ای) طبقه بندی می شوند.

کاشت و کوددهی پیاز را می توان به صورت پیوندی یا ست شدنی شروع کرد. نشاءها 10 تا 12 هفته قبل از کاشت در مزرعه در گلخانه کاشته می شوند.

از آنجایی که پیاز یک محصول فصل خنک است، می توان آن را در اواسط ماه مارس پیوند زد. هنگام تولید نشا در گلخانه، رویه های گیاه باید به ارتفاع 4 اینچ کوتاه شود تا ترانس محکم و محکمی تولید شود.

پرورش دهندگان به طور کلی 75000 تا 120000 پیاز در هکتار را در ردیف های تکی با فاصله 2 اینچ بین بوته ها در ردیف و 24 اینچ بین ردیف ها می کارند. برای پیازهای بزرگ شیرین یا اسپانیایی، فاصله در ردیف بین بوته ها 4 تا 6 اینچ است.

اگر محدودیت‌های فضای تجهیزات را محدود نمی‌کنید، می‌توان چند ردیف (حداکثر چهار) پیاز را روی تخت‌های مرتفع پوشیده شده با مالچ پلاستیکی سیاه کاشت.

در این حالت، دو نوار قطره‌ای در عمق ۲ اینچی زیر خاک قرار داده می‌شود تا عملیات تولید و برداشت تسهیل شود.